از دیشب تا الان این الْغَوْثَ الْغَوْثَ خَلِّصْنا مِنَ النّارِ یا رَبِّ ورد زبانم شده،مثل ترانه ی که دوستش داری و زمزمه اش می کنی.مثل یک حقیقت که باورش داری ، امید زیادی داری که او ببخشدت و از این تارکی نجات پیدا کنی.مثل تنها روزنه امید،تنها راه نجات،آخرین ریسمان،آخرین مهلت توبه،مثل رنگ خود،خود خدا ....
پ ن:ببخشید تا بخشیده شوید!!
از همان بچگی تو انتخاب زنها اشتباه می کردم! وقتی رفتیم سفیدبرفی رو ببینیم همه دلباخته ی سفید برفی شده بودن و من عاشق نامادری بد ذاتش.